Ekogroszek – charakterystyka paliwa

Ekogroszek produkuje się z węgla o określonej wielkości, który wyselekcjonowany jest pod względem parametrów fizykochemicznych, takich jak: wilgotność, zawartość siarki czy wartość opałowa. Najlepszy ma wartość opałową do 30 MJ/kg, co sprawia, że jego zużycie może być niemal dwukrotnie mniejsze niż drewna czy średniej klasy pelletu.

Ekogroszek – co to właściwie jest?

Ekogroszek stanowi paliwo, które produkowane jest z węgla brunatnego lub kamiennego. Został stworzony, by spalać go małymi porcjami w kotłach wykorzystujących automatyczne podajniki. Do jego spalania służą tzw. kotły na ekogroszek, które cechują się wysokim stopniem zautomatyzowania, wysoką sprawnością, jak również funkcją samorozpalenia paliwa. Do produkcji ekogroszku wybiera się węgiel o niskiej zawartości substancji niepalnych, a także siarki. Głównie jest to klasa 31 oraz 32. Dzięki zastosowaniu tego typu węgla powstaje dużo energii cieplnej przy jednocześnie stosunkowo niewielkiej ilości substancji szkodliwych, a ilość popiołu jest znikoma. Węgiel przeznaczony na ekogroszek charakteryzuje się niską spiekalnością, dzięki czemu ogranicza się straty niedopału, poprawiając jednocześnie sprawność spalania.

Parametry ekogroszku

Do podstawowych parametrów fizykochemicznych określających węgiel należą:

• Wielkość ziaren 5–25 mm – wielkość ta ułatwia transport paliwa za pomocą automatycznych podajników. Niewielki rozmiar zapobiega blokowaniu podajnika, co pozwala mu na długą bezawaryjną pracę.
• Wysoka wartość opałowa sięgająca nawet do 30 MJ/kg – wysoka kaloryczność sprawia, iż w każdym kilogramie ekogroszku zawarte jest aż dwukrotnie więcej energii niż w drewnie, czy 1,5 raza więcej niż w pellecie. Przy wysokiej gęstości sprawia to, iż ekogroszek zajmuje stosunkowo mało miejsca, jeśli wartość tę odniesiemy do ilości energii, jaką możemy otrzymać.
• Niska zawartość siarki, poniżej 0,5% – wpływa to na zmniejszenie ilości emisji szkodliwych związków siarki, przyczyniających się do powstawania tzw. kwaśnych deszczy.
• Niska zawartość popiołu – w najwyższych klasach do 4%, maksymalnie 10% masy początkowej opału.
• Wilgotność nieprzekraczająca 10% masy całkowitej – wpływa to pozytywnie na sprawność spalania, redukując ilość energii potrzebnej do odparowania wody.